T
Bij verlies wordt nogal eens gesproken over ‘verwerken’. Dat suggereert een soort eindpunt. ‘Ben je er al overheen?’ wordt dan gevraagd aan degene die rouwt. Keirse heeft het over ‘overleven’ in plaats van ‘verwerken’. Verdriet/rouw na verlies gaat misschien nooit over. Je moet ermee leren leven. Of, zoals hij schrijft, ‘Leven is verlies ervaren. Overleven is leren hoe ermee om te gaan‘.
Belangrijk hierbij is dat met de dood een leven eindigt, maar nooit de relatie die je met de overledene had (hoe kort/lang, intensief/oppervlakkig, enzovoort die ook was).
Rouwen is arbeid verrichten. En is dus mentaal, emotioneel én lichamelijk. Dat verklaart waarom je ook zo moe kunt zijn als je verdriet hebt. Rouwen is werken aan het vinden van betekenis en het heropbouwen van je persoonlijke wereld die door verlies door elkaar geschud is.
Keirse noemt vier taken van rouwarbeid:
1) de werkelijkheid van het verlies onder ogen zien
2) de pijn en het verlies ervaren
3) je aanpassen aan de wereld na dit verlies
4) weer leren genieten en herinneringen bewonen
Deze punten zal ik ik volgende berichten verder toelichten.
bron: Manu Keirse – Helpen bij verlies en verdriet